Kosztowny i dekoracyjny element wyposażenia salonów i buduarów. Kobiecy i stylowy.

Stolik – niciak pojawił się około połowy XVIII wieku na terenie Anglii i Francji. Największą popularnością cieszył się w XIX wieku. Występował w różnych formach, najczęściej w stylu biedermeier, eklektycznym lub ludwikowskim.
Ten niewielki, luksusowy mebel przeznaczony był do robótek ręcznych. Jego cechą był funkcjonalizm – niewielki i poręczny, umieszczany najczęściej w pokojach dam, przy oknie, by zapewnić odpowiednią ilość światła, mógł być łatwo przenoszony do innych części domu. Meble tego typu miały uchylny blat, zaopatrzone były w szuflady i liczne, niewielkie przegródki przeznaczone na przybory do szycia. Niciaki stanowiły ozdobę wnętrz, miały walor estetyczny. Wykonywano je z różnych gatunków drewna – mahoniu, brzozy, jesionu, orzecha czy palisandra, pokrywano fornirem, zdobiono metalowymi, fantazyjnymi okuciami.
Stoliki – niciaki to efektowne pamiątki przeszłości, gatunek współcześnie wymarły, relikt epoki, gdy czas płynął wolniej i można go było spędzać oddając się pogawędkom i rękodziełu. W Sali Myśliwskiej Pałacu Mieroszewskich można podziwiać egzemplarz pochodzący z końca XVIII wieku.